Volume V

[1973]

Castle in Spain
werd juni 1973 opgenomen in de Studio ‘The Manor’, in Shipton-on-Cherwell, Oxford, Engeland en het zou ons chef d´oeuvre moeten worden.
‘The Manor’ was een landhuis waar grote Ierse wolfshonden in de keuken lagen te slapen en waar lieflijke jongedames ons welkom heetten. De dames trokken zich echter discreet terug toen duidelijk werd, dat wij onze vriendinnen hadden meegenomen en zo ging dit eerste zoete voorproefje van het popsterrendom aan onze neus voorbij. De studio was eigendom van Richard Bransson, de latere multimiljonair (die ons nog vroeg geld aan hem te lenen, wat wij weigerden) en er kwamen popsterren zoals Mitch Mitchell, de drummer van Jimi Hendrix, waar we mee jamden tot ie zo dronken was dat ie van zijn drumkruk aftuimelde.
Voor deze LP had onze nieuwe platenmaatschappij Polydor een echte Engelse topproducer aangetrokken: Sandy Roberton, die ook Fairport Convention en Weather Report had gedaan. En wij zelf hadden inmiddels een echte drummer, in de persoon van Johnny Lodewijks, die overigens ook tekende voor het hoesontwerp.
Het werd een echte pianoplaat, maar ook de door Jaap pas aangeschafte pedal-steelgitaar kreeg een belangrijke plaats. Ikzelf heb met ontroering geluisterd naar de meisjeszang van vooral Marianne Willemier Westra, Jaap’s vriendin en veel te jong gestorven (The Mill, tr.1).
In een laatste poging, lijkt het nu, beschreef Joost in het tweede nummer het belang van het collectief, in het met Huib Schreurs geschreven Have a try (tr.2), volgens diens principe dat samen lopen gemakkelijker is dan alleen.
Nog voor de opnames echter verliet Appie Rammers de band als bassist en zo hebben wij de hele plaat volgespeeld met drums maar zonder bas. Toch werd er weer ouderwets mooi muziek gemaakt, met sterke eigen nummers als The Mill (tr.1), Don´t you remember (tr.4) en Jigsaw Puzzle (tr.5), door Joost geschreven na de geboorte van zijn dochter. En hoe actueel zijn de laatste twee nummers, beide van de hand van Huib Schreurs, het slaapliedje: My lady weeps (tr.7), mijn dame weent, en het titelnummer Castle in Spain (tr.8).
Prachtige voorbeelden van het idee van Huib dat het beste popnummer een liefdeslied is waarin de grote dingen des levens via de geliefde worden bezongen, iets waar ik mij later zoveel mogelijk aan heb gehouden.
Tijdens het mixen liet Sandy Roberton de bas indubben door een soepel spelende Pat Donaldson en zo werd Castle in Spain toch nog een volwaardige plaat. De teleurstellende ontvangst van de LP in Nederland, het vertrek van Appie en het onvermijdelijke uiteenvallen van de commune zouden echter het einde betekenen van ons officiële bestaan als band.

1. The Mill (Kloos)
2. Sour Sweet Me (Doorninck)
3. Have A Try (Belinfante/Beusekom)
4. Nighttrain (Jansz) 
5. Don’t You Remember (Jansz/Schreurs)
6. Jigsaw Puzzle (Belinfante/Jansz)
7. Sweet Little Pet (Belinfante/Beusekom)
8. Slaapliedje (Schreurs)
9. Castle In Spain (Schreurs)

Joost Belinfante: zang, viool, el. gitaar, mondharmonica
Jaap van Beusekom: zang, 5-snarige banjo, pedal-steelgitaar, dobro,
Ernst Jansz: zang, piano, wasbord
Jan Kloos: ak. en el. gitaar, percussie, samenzang
Huib Schreurs: zang, mondharmonica, concertina, koebel
Frits van Doorninck: zang, viool (5,8,9), koorzang
Johnny Lodewijks: drums, bongo’s
Pat Donaldson: basgitaar
Nettie Dugour, Marianne Willemier Westra, Pita Zegstroo: koorzang

techniek: Roger Mayer
mix en overdubs: Jerry Bous
productie: Sandy Roberton
hoestekening: Johnny Lodewijks

Volume IV

[1971-1972]

Watching the Evening Sun
werd ook opgenomen in de Bovema Studio’s in Heemstede. Ditmaal gebruikte men een nieuwe 8-sporen recorder. Ongekende mogelijkheden.
Alweer citeer ik producer Wim Noordhoek: ‘Bij Watching the Evening Sun was er opeens 8-sporen techniek. Daar had je ’t gedonder. Nu werd er eerst opgenomen en daarna gemixt. En vergaderd, wat op het zelfde neerkwam. Niemand was de baas. In elke mixvariant klaagde er wel iemand dat-ie niet goed te horen was. Het weglaten van instrumenten was al helemaal uitgesloten.
Tenslotte heb ik in arren moede maar gezegd, oké dit is jouw schuif, dit de jouwe, en je schuift maar. Ben koffie gaan drinken.
Technicus André Hooning deed later verslag: iedereen schoof zichzelf natuurlijk harder, waarna hij de masterschuif weer terughaalde. Kortom het levende compromis. De bas was nu goed te horen, anders dreigde een depressie’.
Zo zouden de excentrieke baspartijen van Appie Rammers voortaan onuitwisbaar verbonden blijven aan deze periode, waarop wij zelf uiteindelijk allerminst trots waren. We speelden vrijwel allemaal eigen nummers, waaronder mijn allereerste officieel verschenen lied, Run Highway (tr.2) geschreven voor mijn vriendinnetje Jara, die ik in Amsterdam had achtergelaten.
In Oh my little Darling (tr.3) wordt er enthousiast gedrumd door Joost, op Spinnin’ spinnin’ spinnin’ (tr.10) door Jaap, terwijl op Dead end Trail (tr.7) mijn oorspronkelijke drumpartij wordt gespeeld door Jeroen Goldsteen, een schoolvriendje. Van dat laatste nummer is vooral de prachtige tekst van Joost nog steeds de moeite van het beluisteren waard.
John Tooker en Gordon Hayes, beiden lid van de Amerikaanse band Pearls before Swine zouden in de zomer van 1971 na enkele gemeenschappelijke optredens enige weken bij ons op de boerderij logeren. Voor slapen was geen tijd. Een enkele opname van die sessies is te horen op Vol.XI, tr.4.
Om bij te komen van de emoties en vermoeienissen moest bassist Gordon Hayes worden opgenomen in een kliniek in Den Haag.
John Tooker zou op dobro meespelen op Till the day (tr.4) en Pretty little Miss (tr.6). Bij zijn vertrek, terug naar Amerika, liet hij zijn dobro achter als geschenk aan Jaap, die er tot op de dag van vandaag op speelt en niet alleen de dobro, maar ook de spelstijl van John Tooker adopteerde.
Tijdens het masteren van deze CD vond ik de originele 2-sporen banden met de uiteindelijke mix van vrijwel alle nummers van Watching the Evening Sun en ontdekte ik dat de LP niet alleen te snel draaide, maar ook nog eens platgecomprimeerd was. Nooit geweten dat ze dat toen (1971) al deden. Het versterkte alleen maar het karakter van ons spel in die tijd: zo hard en opgewonden mogelijk en het werd er niet mooier op.

tracklist

1. Fourth Dance (Belinfante/Beusekom/Jansz) Heemstede, jul/sep 1971
2. Run Highway (Jansz) Heemstede, jul/sep 1971
3. Oh my little Darlin’ (trad) Heemstede, jul/sep 1971
4. Till the Day (Belinfante) Heemstede, jul/sep 1971
5. Fifth Dance (Belinfante/Beusekom/Jansz) Heemstede, jul/sep 1971
6. Pretty little Miss (trad) Heemstede, jul/sep 1971
7. Dead end Trail (Belinfante/Jansz) Heemstede, jul/sep 1971
8. Justin’s Dance (Belinfante/Jansz) Heemstede, jul/sep 1971
9. Georgia (Belinfante/Beusekom/Jansz) Heemstede, jul/sep 1971
10. Spinnin’ Spinnin’ Spinnin’ (Belinfante) Heemstede, jul/sep 1971
11. Nina (Belinfante) Heemstede, jul/sep 1971

Joost Belinfante: zang (4,8,10,11), viool (1,4,5,8,9), el.gitaar (6,7,10), ak.gitaar (11),wasbord (2), drums (3), samenzang (2,5,6,7,9)
Jaap van Beusekom: zang (3,5,6,9), 5-snarige banjo (1,5,6,7,8,9), autoharp (3), dulcimer (4), dobro (2,11), drums (10), samenzang (2,8)
Ernst Jansz: zang (2,4,6,7), wasbord (5,8), piano (1,2,5,7,10,11), viool (3), samenzang (5,8,9,10,11)
Jan Kloos: ak. en el.gitaar (1,2,3,4,5,6,7,8,10)
Appie Rammers: basgitaar (1,2,3,4,6,7,8,10,11)
Huib Schreurs: mondharmonica (2,5,7,8,10,11), concertina (4), samenzang (3),
met:
John Tooker: dobro (4,6)
Jeroen Goldsteen: drums (7)
Paul de Jong: saxofoon (7)

techniek André Hooning
productie Wim Noordhoek
hoesfoto: Molly Mackenzie

Volume III

[1970-1971]

To our Grandchildren
is opgenomen op 2 sporen. De balans van de instrumenten werd in de studio gemaakt en daarna werd er ingezongen. Bij al die akoestische instrumenten was de elektrische basgitaar van het nieuwe bandlid Appie Rammers, kersvers overgestapt uit de in Amsterdam wereldberoemde Outsiders, een vreemde eend in de bijt en daardoor bij opnames niet zelden een probleem. Ik citeer Wim Noordhoek, producer:
‘2 sporen betekende dat alles in één keer werd opgenomen. Was het fout dan moest het in z’n geheel over. Alleen een gitaarsolo van Joost werd bij hoge uitzondering “ingedubd”. Samen met technicus Maarten Proost zag ik het basprobleem onder ogen.  Goeie genade, wat te doen? We besloten de bas zo veel mogelijk te camoufleren. Laag wegfilteren, zo zacht mogelijk nemen. Verder was het en heidens karwei al die musicerende ego’s binnen de perken te houden (Huib moest steeds van kop tot staart meeblazen, mijn suggestie om alleen af en toe en solootje te nemen viel verkeerd, “dat was hij zo gewend” etc.)’.
Bij het indubben werd de ene tweesporenband naar de andere overgespoeld waarbij de ingespeelde gitaarpartij meteen werd bijgemixt. Dit ging, zoals bij On a Junction (tr.7) goed hoorbaar is, duidelijk ten koste van de kwaliteit.
Voor onszelf is de periode 1970-1972 alleen interessant om te zien hoe wij eigen nummers probeerden te schrijven en bij de uitvoering ervan steeds meer verzeild raakten in een vicieuze cirkel van opgefokt geluid. Op To our Grandchildren is daar nog niet zo heel veel van te merken. We hadden nog een open geest en een ongekend vertrouwen in eigen kunnen. The Visitor (tr.9, Vol.VI, tr.2) is een mooi staaltje van componeren. Wij (Joost, Jaap en ik) borduren er voort op de zogenaamde Mountain minor stemming van de 5-snarige banjo zoals die wordt gebruikt bij nummers als Little Maggie (Vol.XI, tr.4) en Coocoo (Vol IX, tr.7), maar voegen een modern akkoordenschema toe en een Band-achtige samenzang (The Band, toenmalig begeleidingsband van Bob Dylan) van hoge stemmetjes, die ons in die tijd zo fascineerde. De tekst van Joost is het bestuderen waard en behandelt op een subtiele manier universele thema’s als religie, schuld en boete. Andere eigen nummers zijn On a Junction (tr.7) en Country Marriage (tr.12), met teksten over het boerenleven, toepasselijk geschreven vanuit onze boerderij in de Peel, waar wij ons als commune begin 1970 hadden gevestigd. Jan Kloos, mijn school- en studiegenoot, was al enige tijd onze vaste gitarist. Hij kon alle liedjes van de Beatles spelen en in één week leerde hij flatpicken, een traditionele en ingewikkelde manier van gitaarspelen. De virtuositeit van verschillende bandleden zou zich, zo bleek later, echter voornamelijk akoestisch kunnen manifesteren. Een goed voorbeeld daarvan is Good Grief (tr.10), waarvan de snelheid een extra dimensie krijgt als we Jaap aan het begin van het nummer horen zeggen: ‘ietsje kalmer’.
Er werd gretig geëxperimenteerd met het bij Dijkman (Rozengracht, Amsterdam) aangeschafte prachtige rood-zwart-witte Royal drumstel, van Hollandse makelij, waarop om beurten door Joost (On a Junction, tr.7) en Jan (Country Marriage, tr.12) werd gespeeld. De stemming was opperbest. Bij het inzingen van I don’t care (tr.2), waarop Huib trouwens voor het eerst de concertina bespeelt (een klein soort bandoneon), kregen we, door de gelikte bewegingen die Joost erbij maakte, de slappe lach. Wim Noordhoek en Rik Zaal, onze producers, gebruikten die take op de plaat.
Midnight Special (tr.11 en Vol.VI, tr.11) vindt hier zijn definitieve structuur: een intro met twee mondharmonica’s, zoals ook al bij Rock Island Line (Vol II, tr.4), maar nu uitgebreid met wasbord, gevolgd door een naadloos in elkaar opgaande samenzang van Joost en Jaap.
De samenzang, zo bepalend voor de CCC-sound en later nog uitgediept in de Slumberlandband en Doe Maar, krijgt in deze periode zijn vorm.

1. Little Maggie (trad) Heemstede, dec 1970
2. I don’t care (trad) Heemstede, dec 1970
3. Payday at Coal Creek (trad) Heemstede, dec 1970
4. Willie Boy (CCC) Heemstede, dec 1970
5. Tennesse Waltz (Stewart/King) Heemstede, dec 1970
6. Second Dance (CCC) Heemstede, dec 1970
7. On a Junction (Belinfante/Jansz) Heemstede, dec 1970
8. Keep on truckin’ (trad) Heemstede, dec 1970
9. The Visitor (Belinfante/Beusekom/Jansz) Heemstede, dec 1970
10. Good grief (Beusekom/Kloos) Heemstede, dec 1970
11. Midnight Special (trad) Heemstede, dec 1970
12. Country Marriage (Schreurs) Heemstede, dec 1970
13. (Part of a) Rag (trad) Heemstede, dec 1970

Joost Belinfante: zang (5,7,8,9,11), viool (1,2,6,12), mondharmonica (11), el.gitaar (4,7,13) samenzang (1,2,4,13) drums (7), tuba (12)
Jaap van Beusekom: zang (1,2.3,4,8,11,13), 5-snarige banjo (1,3,9,10,12) autoharp (4) dulcimer (2,6)
Ernst Jansz: zang (5,9), wasbord (1,2,11), samenzang (1,2,4,7,8,11,13), piano (5,7,8,12,13)
Jan Kloos: ak. en el.gitaar (1,2,4,7,8,9), mandoline (10,11,13)
Appie Rammers: basgitaar (1,2,4,7,8,11,13)
Huib Schreurs: zang (12), mondharmonica (1,8,11), concertina (2,7,12), samenzang (2), kazoo (13)
Frits van Doorninck: viool (7)
Marianne Bessem, Nettie Dugour, Molly Mackenzie, Marian Willemier Westra, Pietje Zegstroo, koorzang (7)

techniek: André Hooning
productie: Rik Zaal en Wim Noordhoek
hoesfoto: Molly Mackenzie

Volume II

[1968-1969]

De VPRO en Nijgh-tapes
bevatten opnames gemaakt door de VPRO in de KRO studio’s in Hilversum, op 23 januari 1968, volgens zeggen de eerste opnames van popmuziek door de publieke radio. Ze zijn van een uitzonderlijk goede kwaliteit. Wim Noordhoek is verantwoordelijk voor de productie.
We horen de complete band, bestaande uit: Joost Belinfante, Jaap van Beusekom, Frank Hoogkamer, Ernst Jansz, Huib Schreurs, Cor van Sliedregt.
In dezelfde bezetting wordt de band opgenomen door Lennaert Nijgh, toenmalig manager. Op de tape staat: Heemstede, 1969. Dat betekent, dat de opnames gemaakt kunnen zijn tijdens een optreden dat Lennaert voor de CCC geregeld had op zijn oude school, het Kornhert Lyceum, waar hij ruzie kreeg met de rector omdat hij vond dat deze ons, langharigen zonder status, niet fatsoenlijk behandelde. Ik herinner me zijn Revox bandrecorder, die hij naast het podium opstelde. Maar omdat zij toch nauwelijks het karakter hebben van een live optreden (tenzij de scholieren muisstil zijn geweest of, wat aannemelijker is, de zaal hebben verlaten), is het ook mogelijk dat deze opnames bij Lennaert thuis gemaakt zijn, in de Irislaan in Heemstede. Daar brachten wij vaak de tijd door met veel drank, limericks en bloot van Astrid Nijgh, die ons schaamteloos het jonge en benevelde hoofd op hol bracht. Misschien is het daarom dat het ritmisch aan alle kanten rammelt, of misschien had Lennaert ons ten behoeve van het stereo effect te ver uit elkaar gezet, hoe dan ook, op drie nummers na waren deze ongetwijfeld legendarische opnames niet bruikbaar.
Curieus is de versie van I’m sorry (Vol.XI, tr.1), gezongen door gitarist Cor van Sliedregt, verantwoordelijk voor meer Leabelly songs in ons repertoire, zoals John Hardy (tr.11), Good Morning Blues (tr.2) en Midnight Special (Volume III, tr.11 en Vol.VI, tr.11).

tracklist

1. Let me go Home Whiskey (trad) Hilversum, 23 jan 1968
2. Good Morning Blues (trad) Hilversum, 23 jan 1968
3. 500 Miles (trad) Hilversum, 23 jan 1968
4. Rock Island Line 1 (trad) Hilversum, 23 jan 1968
5. Old Joe Clark (trad) Hilversum, 23 jan 1968
6. Roll on Buddy (trad) Hilversum, 23 jan 1968
7. Early in the Morning (trad) Hilversum, 23 jan 1968
8. House of the rising Sun (trad) Hilversum, 23 jan 1968
9. Ox driving Song (trad) Hilversum, 23 jan 1968
10. French Blues (trad) Heemstede, 1969
11. John Hardy (trad) Heemstede, 1969
12. Cindy (trad)* Heemstede, 1969

Joost Belinfante: zang (4,5,6,8,12), mondharmonica (1,2,4,8), viool (3,5,7,9,11,12), mandoline (10), kazoo, samenzang
Jaap van Beusekom: zang (1,2,5,6,7,9,10,11), 5-snarige banjo (3,5,6,8,9,12), samenzang (4,12)
Frank Hoogkamer: theekistbas (1,2,4,5,6,7,8,9,10,11,12)
Ernst Jansz: wasbord (1,2,4,5,6,7,8,10,11), tamboerijn (9)
Huib Schreurs: mondharmonica (1,2,4,5,6,8,9,11,12), tamboerijn (7), kazoo (10), samenzang (12)
Cor van Sliedregt: 12-snarige gitaar (1,2,4,5,6,7,8,9,10,11,12)

tracks 1 t/m 9 opnames VPRO, productie Wim Noordhoek
tracks 10 t/m 12 techniek Lennaert Nijgh
mastering en hoesontwerp: Ernst Jansz
hoesfoto: Ronald Sweering

Volume I

[1967]

De eerste opnames
Het is in de jaren 60 van de 20e eeuw dat een nieuw fenomeen zich in de geschiedenisboeken laat bijschrijven: popmuziek. De jeugdcultuur die ontstond in de 50er jaren met de komst van Swing en Rock & Roll, krijgt in deze tijd zijn eigen stem: jongeren gaan niet alleen zelf nummers schrijven, maar voeren ze ook uit. Bob Dylan is de eerste die in dit kader serieus met teksten en muziek experimenteert. Hij wordt de spreekbuis van meer dan een generatie. De wortels van zijn werk vindt hij echter niet in de Rock & Roll, maar in de Folk en Blues, tijdloze muziek, die van mond tot mond gaat en niet alleen nieuws brengt en politiek engagement maar ook zeer persoonlijk het leven en de liefde bezingt.
Zes jongens uit Amsterdam putten uit dezelfde bron als zij in 1967 besluiten samen muziek te maken. Zij leggen de kiem voor een aantal legendarische bands, waarvan de invloed tot in de 21e eeuw zou duren.
Op deze eerste cd staan opnames uit 1967 van Joost Belinfante en Jaap van Beusekom, 20 en 18 jaar oud, vastgelegd op een bandrecorder die, zoals Joost het zich herinnert, grijs en blauw van kleur was met als deksel twee afneembare luidsprekers. Het bandje dat ik heb gedigitaliseerd, is nauwelijks groter dan een cassette en liep op de laagst mogelijke snelheid: 3,75 cm/sec, mono opgenomen op zowel het linker als het rechterspoor, de voor en de achterkant.
Het bevat een schat aan liedjes, waarvan de meeste echter door vervorming of een oorverdovende brom niet bruikbaar waren.
Een groot deel van het repertoire van CCC Blues Incorporated, zoals de band toen nog heette, was gevonden in de platencollectie van Jaap’s vader, dominee en verzamelaar van Amerikaanse folk en blues muziek van onder anderen Leadbelly, Woody Guthrie en Pete Seeger.
Jaap zelf kocht in 1967 twee platen van het label Joker, Italiaanse (!) opnames van banjospeler Derroll Adams en gitarist Jack Elliot. Deze Amerikaanse folkzangers kwamen uit de directe omgeving van Woody Guthrie en Bob Dylan (het was Jack Elliot die hen met elkaar in contact had gebracht) en trokken na een optreden op de Wereldtentoonstelling in Brussel in 1958 een aantal jaren door Europa. Adams, die figureert in Pennebaker’s documentaire ‘Dont look back’ waarin hij Donovan (die Derrol Adams ‘zijn meester’ noemt) voorstelt aan Bob Dylan, vestigde zich uiteindelijk in Antwerpen en het is daar dat de jonge Joost Belinfante en Jaap van Beusekom hem voor het eerst opzoeken in zijn appartement boven café St.Matthijs.
Duidelijk is, dat Jaap veelvuldig put uit het repertoire van Adams, met nummers als 900 Miles (tr.6, Vol.IX, tr.5) The Coocoo (Vol.IX, tr.7), Autumn Times (tr.7), Portland Town (tr.4 en Vol.VII, tr.9), Precious Jewel (Vol.IV, tr.11), Cigarettes & Whiskey (Vol.IX, tr.3) en bovendien diens spelstijl op de banjo overneemt. Joost neemt in die nummers de rol van Jack Elliot op zich, maar neigt zelf meer naar het Woody Guthrie repertoire, met songs als Denville Girl (tr.2, Vol.X, tr.17), House of the Rising Sun (Vol II, tr.8), Who’s gonna shoe (Vol.XI, tr.10), More pretty Girls than One, Worried Man Blues (Vol.XI, tr.6), Gipsy Davey, (tr.9) en He was a friend of mine (tr.11), zoals die later ook door Dylan werden geadopteerd en gezongen, en het Dylan-nummer Mr Tambourine Man (tr.5). Vooral deze laatste twee songs, door Joost zelf opgenomen op zijn studentenkamer op de Nieuwe Prinsengracht, de laatste waarschijnlijk na de dood van een vriend, zijn van een ongelofelijke intimiteit en schoonheid.
Het treintje, door hem gespeeld op de mondharmonica (tr.10), zal later dienen als intro voor het nummer Rock Island line (Volume II, tr.4), dat model heeft gestaan voor het latere Midnight Special (Vol.III, tr.11 en Vol.VI, tr.11), het absolute succesnummer van de CCC.

Bronnen: Jaap van Beusekom.

tracklist

1. Roll on Buddy (trad)* Amsterdam, 1967
2. Danville Girl (trad)* Amsterdam, 1967
3. That old Nightlife (trad)* Amsterdam, 1967
4. Portland Town (Adams)* Amsterdam, 1967
5. Mister Tambourine Man (Dylan)* Amsterdam, 1967
6. 900 Miles (trad)* Amsterdam, 1967
7. Autumn Times (Adams)* Amsterdam, 1967
8. The Wreck on the Highway (Dixon)* Amsterdam, 1967
9. Gipsy Davy (trad)* Amsterdam, 1967
10. Treintje (Belinfante)* Amsterdam, 1967
11. He was a Friend of mine*(Trad.arr.Dylan) Amsterdam, 1967

Joost Belinfante: zang (2,5,8,9,11), gitaar(1,2,5,7,8,9,11), mondharmonica (3,10), samenzang (1)
Jaap van Beusekom: zang (1,3,4,6,7), banjo (1,2,4,6,7,8), samenzang (8)

techniek: Joost Belinfante
mastering en hoesontwerp: Ernst Jansz
hoesfoto: Maya Sweering

Berichten uit het archief van Patrick Wouters

Deze berichten zijn samengesteld door Patrick Wouters en ook overgenomen uit de website waarvan hij tot 2019 webmaster was. Patrick Wouters beheert nog wel de Facebookpagina van Ernst Jansz

2017

In 2017 zit Ernst Jansz vijftig jaar in het vak. Een jaar met festivaloptredens van Doe Maar, een jubileumtour van CCC inc. En niet te vergeten, de uitgave van De Neerkant, Kronieken 1970 – 1980 Boek en 2 cd.
Zoals alle boeken van Ernst Jansz bevat ook De Neerkant een gelijknamige cd, de soundtrack bij het boek, met 18 voor het overgrote deel nieuwe nummers.
Als bonus voor de boekuitgave De Neerkant is exclusief Doe Maar De eerste jaren toegevoegd, een cd met 18 Doe Maar-nummers uit 1978 (met Carel Copier, Piet Dekker en Jan Hendriks), waarvan 12 niet eerder op plaat zijn verschenen.
De cd en de lp van De Neerkant verschijnt bij Munich Records.

CCC Inc. Ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van de groep zijn deze hoogtijdagen van weleer vastgelegd in CCC Inc. met sfeervolle foto’s (nu voor het eerst ook in kleur) van Molly Mackenzie, die de band veelvuldig fotografeerde tussen 1967 en 1974. Bij het boek zit de cd met het beste van CCC Inc. Boek en cd zijn samengesteld door Ernst Jansz. Ernst Jansz is ook de samensteller van de cd jubileumbox van CCC Inc. 1967 – 2017.

2013

De Facebookpagina van Ernst Jansz biedt ruimte aan actuele berichten over Ernst en zijn werk.
Onder andere de heruitgave van Gideons Droom (met cd).

2012

Jack owned a house
CCC brengt in het najaar van 2012 de cd “Jack owned a house” uit (productie Ernst Jansz).

De Doos van Doe Maar
Op 14 september 2012 verschijnt “De Doos van Doe Maar”. Een ultieme verzamelbox, samengesteld door Ernst Jansz, bestaande uit 14 cd’s en 10 dvd’s.
https://www.youtube.com/watch?v=FmLQ5hW0Kvk

Schiffers.fm
Het zondagochtend gevoel van Ernst Jansz. Ernst vertelt aan Hans Schiffers welke muziek voor hem het typische zondagochtendgevoel vertegenwoordigt.
Zondag 4 maart 2012.

2011

Slumberlandband
Onlangs verscheen “Ik was Doornroosje, Het jongerencentrumgevoel van de jaren zeventig” van de hand van Ellen Klaasse. Daarin ook een passage over de Slumberlandband.

Er speelt vanavond in het buurthuis een band
Donderdag 17 november 2011 nam Ernst Jansz het eerste exemplaar in ontvangst van het boek van Twan Linders “Er speelt vanavond in het buurthuis een band”. Het Nederpopboek bevat een uitgebreid interview met Ernst Jansz over CCC Inc, Doe Maar, Dromen van Johanna etc., geïllustreerd met foto’s die niet eerder zijn gepubliceerd.
http://www.maxazine.nl/2012/03/10/er-speelt-vanavond-in-het-buurthuis-een-band/

Doe Maar
Op 15 november 2011 maakte Doe Maar tijdens een verrassingsoptreden in het Beauforthuis in Austerlitz bekend, dat de band de hoofdact is voor Symphonica in Rosso op 17 oktober 2012. Samen met het 40-koppig symphonisch orkest Guido’s Orchestra zal Doe Maar al haar nummers spelen in speciale arrangementen.

Buma Gouden Harpgala
Ernst Jansz is genomineerd voor een Buma Gouden Harp. De Buma Gouden Harpen zullen in mei 2012 worden uitgereikt tijdens de live tv-uitzending van het Buma Harpen Gala dat daarmee haar 50-jarig jubileum viert.

De Overkant: cd en dvd
De succesvolle cd De Overkant is opnieuw uitgebracht.

Dromen van Johanna tournee (reprise): Richard Wallenburg op bas
De muzikale begeleiding tijdens de theatertournee is uitgebreid met bassist Richard Wallenburg, evenals gitarist Guus Paat afkomstig van het Indisch Muzikanten Collectief.

Live cd “Dromen van Johanna”
Vers van de pers: live registratie van het optreden in het Beauforthuis, Austerlitz van 14 januari 2011 (met medewerking van Guus Paat, Jan Hendriks, Joch en Luna Jansz). Zie Albums.

Ernst Jansz bij KoffieMAX
Woensdag 12 oktober 2011 is Ernst Jansz van 11.00 tot 12.00 uur hoofdgast bij KoffieMAX (Nederland1).

Documentaire CCC Inc
Op donderdag 17 november wordt de documentaire over CCC inc. ‘Terug naar Neerkant’ voor het eerst vertoond in ‘de Moost’ in Neerkant. CCC zal er tevens een kort gastoptreden verzorgen. De dag daarna, op vrijdag 18 november, geeft CCC een concert in de schouwburg in Deurne. De documentaire wordt uitgezonden door Omroep Brabant in december van dit jaar. Een verkorte versie van 55 minuten van de documentaire met meer nadruk op de muziek, zal worden uitgezonden in de maand januari 2012 in Het Uur van de Wolf. In hetzelfde weekend is de documentaire te zien op het Muziekfilmfestival PLAY in de Melkweg in Amsterdam. Dit nieuwe filmfestival wordt gehouden in samenwerking met de IDFA.

Dromen van Johanna genomineerd voor de Edisons 2011
Het album Dromen van Johanna is genomineerd voor Edisons pop in de categorie kleinkunst/theater. De winnaar wordt op 2 oktober 2011 bekend gemaakt.

2010

Presentatie stripboek De Terugkeer
Ernst Jansz nam 22 september 2010 het eerste exemplaar in ontvangst van het educatieve stripboek De Terugkeer. Een uitgave van het Indisch Herinneringscentrum.

Slotuitzending omroep Llink 18 augustus 2010
De slotuitzending van omroep Llink gaat over protestsongs en Ernst Jansz is geïnterviewd, omdat hij betrokkenheid/affiniteit heeft met Boudewijn de Groot (die met “Welterusten Meneer de President” in de top 100 van de Llink protestsongs staat), Doe Maar (die met “De bom” ook in die top 100 staat),
Bram Vermeulen (staat met “Politiek” in die top 100) en uiteraard Bob Dylan. De uitzending van Llink vindt plaats op 18 augustus om 20.30 uur op Nederland 3.

Interview Volkskrant 18 juni 2010
Vrijdag 18 juni in de kunstbijlage van de Volkskrant: interview van Bob Witman met Ernst Jansz over Dromen van Johanna: ‘Ik val vooral voor de liefdesliedjes’. 

Barak 23
Muzikant Jimi Bellmartin maakte samen met Ernst Jansz een lied over zijn jeugdherinneringen in Woonoord Lunetten (Kamp Vught). Barak 23 staat op de cd Wie, die op 20 mei 2010 wordt uitgebracht door Nationaal Monument Kamp Vught. https://www.youtube.com/watch?v=7xAiTIRHkHM

2009

Eva en de kris
Eva en de Kris is een muziektheatervoorstelling van Theater Djempol voor iedereen vanaf 6 jaar met muziek van Ernst Jansz
http://www.djempol.nl/voorstellingen/eva-en-de-kris/

De Overkant 2009: De complete editie
De vijfde editie van De overkant [Een zoektocht, boek met cd en dvd] is 23 september 2009 verschenen. De uitgave is uitgebreid met een extra reisverhaal, twee fotokaternen, de gelijknamige cd en een dvd met videopclips, een documentaire met interview en een live-optreden op de Pasar Malam Besar.
De cd De overkant verschijnen ook samen met een nieuw hoesje van Peter van Dongen bij V2 records.

Nouveau
In Nouveau van april een interview van Femke Halsema met Ernst Jansz. Fotografie Kees Tabak (12 maart 2009). Zi ook de Fotogalerij/Familiealbum.

2008

Doe Maar – Lijf Aan Lijf (Een terugblik, boek + 2 cd)
Aan de vooravond van De Kuipconcerten verschijnt bij uitgeverij In de Knipscheer een bijzonder door Ernst Jansz samengesteld boek met meer dan honderd foto’s van Doe Maar uit 1983 samen met het geremasterde dubbelalbum Lijf Aan Lijf. Het beeldmateriaal is afkomstig van topfotografen Bert Nienhuis en Kees Tabak. Joost Belinfante verzorgde de tekst. Meer informatie via Uitgeverij In de Knipscheer.
Doe Maar Lijf Aan Lijf (Een terugblik, boek + 2 cd) Fotoboek met tekst. Gebonden, 128 blz., ISBN 978-906265-634-9, € 29,50

Doe Maar De Kuip
Op zaterdag 12 juli 2008 geeft Doe Maar een eenmalig concert in de Rotterdamse Kuip. Wegens grote belangstelling is een extra concert toegevoegd op donderdag 10 juli.

Testament, leven en werk van Lennaert Nijgh
Ernst Jansz komt aan het woord in de biografie van Peter Voskuil over tekstdichter Lennaert Nijgh. Ernst Jansz spreekt over onder andere de tijd dat Nijgh manager van CCC Inc was en zijn invloed op hem als tekstdichter.

2007

Boxset CCC Inc 1967 – 2007
Op 21 september 2007 is een box gepresenteerd van 11 cd’s en een dvd met al het werk van CCC INc., dat is opgenomen tussen 1967 en 2007.
Bij uitgeverij In de Knipscheer is een bijbehorend fotoboek verschenen met daarin honderden foto’s van de fotografe Molly Mackenzie die zij maakte tussen 1967 en 1974. De presentatie in het instituut voor Beeld en Geluid in Hilversum, is het begin van een nieuwe reeks optredens.
De publiekspresentatie van de box was op 21 oktober in De Melkweg in Amsterdam.

Ernst Jansz houdt de 4 meilezing van 2007
Ernst Jansz verzorgt dit jaar de 4 mei voordracht in de Nieuwe Kerk in Amsterdam Zie Archief/Lezingen

2006

Ernst Jansz bij Face Culture
Face Culture sprak met Ernst Jansz in een weghotel in Brabant. Ernst vertelde over zijn nieuwe cd Molenbeekstraat, de brief van zijn overleden vader, schuldgevoelens, de Tweede Wereldoorlog, zijn moeder, wiskunde, Nederlands, Bach, CCC, Doe Maar, zijn Indische roots, Surabaya, respect voor ouderen, het succes van Doe Maar, Henny Vrienten, de toekomst van Doe Maar en veel meer!! Ernst speelt ook Tijd Genoeg van Doe Maar en Een Liefdeslied op zijn gitaar!
https://www.dailymotion.com/video/xrw71c

2005

Novib: Make Trade Fair
Ernst Jansz, Boudewijn de Groot, Krezip, BLØF, Thé Lau en vele andere artiesten steunen de Make Trade Fair actie van de Novib. Voor de cd My style … my noise stelde Ernst Jansz Van Vaders en Geliefden belangeloos ter beschikking. De cd bevat 11 nummers.

Dutch Music
Kees Tabak maakte het koffietafelboek Dutch Music met oude én nieuwe foto’s van Nederlandse musici. Ernst Jansz en Jan Hendriks verleenden hun medewerking.
Dutch Music is een  project van fotograaf Kees Tabak, die de Nederlandse muziekscene in kaart brengt met meer dan 100 schitterende foto’s, de meeste speciaal voor dit boek gemaakt. Het boek is verschenen bij Uitgeverij Lannoo en kost 39,95 Euro. De foto’s werden ook tentoongesteld in de Melkweg in Amsterdam.

Benefietvoorstelling voor Atjeh: De koempoelan van Tante Lien
Op 21 augustus 2005 was Ernst Jansz één van de gasten op de koempoelan van Tante Lien in het Haagse Openluchttheater. De opbrengst van de voorstelling was bestemd voor de Tsunamislachtoffers uit Atjeh.

Een Royaal Gebaar gaat door
Op Wereldvluchtelingendag 20 juni 2005 is het boek en de cd Een Royaal Gebaar verschenen. Ernst Jansz bracht bij de presentatie in het Verzetsmuseum in Amsterdam, Dit Huis ten gehore.
Een Royaal Gebaar is verschenen bij Pictures Publishers en kost 24,95 Euro. De bijbehorende cd bevat songs van ondermeer George Kooymans, Ernst Jansz, Huub van der Lubbe, Freek de Jonge, Thé Lau en Henny Vrienten.

Een royaal gebaar
Ernst Jansz is één van de ondertekenaars van de brief aan Koningin Beatrix waarin Hare Majesteit om een royaal gebaar wordt gevraagd: een ruimhartig pardon voor de duizenden vluchtelingen die dreigen te worden uitgewezen. https://web.archive.org/web/20071030224333/http://www.eenroyaalgebaar.nl:80/read/royaal_gebaar
Ernst Jansz schreef het lied Dit Huis speciaal voor de manifestatie die heeft plaatsgevonden op 26 april in Den Haag en trad er ook op. 

Stand van de Maan
Ernst Jansz leverde een muzikale bijdrage aan de documentaire Stand van de Maan (Shape of the Moon) van Leonard Retel Helmrich. Naast de IDFA Joris Ivens Award heeft deze Scarabeeproductie ook de eerste prijs gewonnen op het Sundance Filmfestival van Robert Redford: de Grand Prize World Cinema Documentary. http://scarabeefilms.com/stand-van-de-maan/

Ernst Jansz op benefietsingle voor Azië
Ernst Jansz heeft zijn medewerking verleend aan de benefietsingle In This World die artiesten van Indische en Molukse afkomst hebben opgenomen onder de naam Eurasia voor de slachtoffers van de Tsunami. In this world is op 31 januari 2005 verschenen en de opbrengst komt ten goede aan de hulpacties van het Liliane Fonds.

2004

Met vlag en rimpel – Erfgenamen van Indië
Ernst Jansz heeft meegewerkt aan deze zes-delige Teleacserie die 23 november 2004 van start is gegaan.
Ernst Jansz staat centraal in het vijfde deel dat 4 januari 2005 is uitgezonden (herhaling 11 december 2005 en 8 mei 2007). Zie hier

Rampokan Celebes
Bij de presentatie van Rampokan Celebes van Peter van Dongen op 19 november 2004 hield Ernst Jansz een korte toespraak en zong hij het lied De Overkant. De tekst van de toespraak is te vinden bij Archief/Lezingen.

Bob Dylan Kronieken
Op 11 oktober 2004 vond in de Melkweg in Amsterdam de presentatie plaats van Kronieken, het eerste deel van de autobiografie van Bob Dylan. Op dit door uitgeverij Nijgh & Van Ditmar georganiseerde evenement werd opgetreden door ondermeer Ernst Jansz, Huub van der Lubbe, Rick de Leeuw én CCC.

Van Gogh-lezing door Ernst Jansz
Op 1 oktober 2004 heeft Ernst Jansz op uitnodiging van de Commissie Literatuur van het Noordbrabants Genootschap de 15e Van Goghlezing gehouden. De tekst van de lezing Een tocht naar Brabant. 35 Jaar liedjes, Zie Archief/Lezingen.