verschenen op
 
De Neerkant 2017/Live in tijden van corona 2022
Dead End Trail, J. Belinfante, vertaald

De jonge Ernst Jansz

op een dag is de jonge Ernst Jansz op weg
naar het eind van de wereld gegaan
en heeft zich ten slotte te rusten gelegd
in de berm van een autobaan
hij zag hoe de weg in het oosten verdween
in een wolk van vuile mist
en dat de zon die zojuist in het westen nog scheen
ook daar werd uitgewist
ook daar werd uitgewist

de jonge Ernst Jansz door dit uitzicht beklemd
ontstak een sigaret
toen een truck verderop en met piepende rem
aan de kant van de weg werd gezet
hij sprong op en riep: als ik vragen mag
meneer waar gaat u heen?
zei de chauffeur met een vage lach:
naar het eind zoals iedereen
het eind zoals iedereen

zo reden zij dan naar het eind van de weg
en het eind van de weg daarna
heeft rond middernacht de chauffeur gezegd:
weet dat ik ’s nachts verder ga
de jonge Ernst Jansz zakte weg in zijn stoel
in een vreemde droom beland
dezelfde truck met hetzelfde doel
reed nu naar de andere kant
nu naar de andere kant

een bergmassief in het ochtendlicht
een teken aan de wand
met in zijn ogen het vergezicht
woont daar een oude man
je vond wat je hoopte te vinden zei hij
want wie naar beneden kijkt
die ziet dat aan één kant de zon altijd schijnt
waar elders de schaduw nooit wijkt
elders de schaduw nooit wijkt