verschenen op
 
De Neerkant 2017/Live in tijden van corona 2022
Sunshine 1972, vertaald)

Sunshine

koud koud koud
is de grijze ochtendlucht waarin ik
lijkt het zonder reden weer ontwaak
maar lig ik met mijn ogen dicht
voel ik de zon op mijn gezicht
is het of je mij opnieuw hebt aangeraakt

je zei: een mens geeft wat hij is
niet meer en ook niet minder
en je hebt natuurlijk helemaal gelijk
maar wat gaat er dan steeds mis
en wat is het dat ons hindert
en dat mij zo vaak zonder uitzicht lijkt

en je nam mijn hand en lachte
en je was mij als de zon
die doorbreekt op een zwaarbewolkte dag
en ik dacht wat ben je prachtig
en even leek het mij: misschien
heb ik hier al die jaren op gewacht

en zo hebben wij gestaan
tot het vallen van de nacht
je zei dat je moest gaan
dat er iemand op je wachtte

vaarwel vaarwel geliefde
van dat ene ogenblik
waarop de keuze van een leven wordt gemaakt
maar lig ik met mijn ogen dicht
voel ik de zon op mijn gezicht
is het of je mij opnieuw hebt aangeraakt

o vaarwel vaarwel geliefde
van dat ene ogenblik
waarna wij onze eigen weg weer gingen
maar wat er is gebleven
is een liedje over jou en ik
zal dat liedje blijven zingen