verschenen op
Molenbeekstraat 2006, gelimiteerde editie/Molenbeekstraat 2006/Dromen van Johanna 2010/Live in tijden van corona 2022
Tomorrow’s A Long Time, Bob Dylan, vertaald
Huiswaarts
als vandaag niet een eindeloze weg was
en vannacht een zee van maneschijn
als morgen niet eindeloos ver weg was
zou de eenzaamheid wellicht te dragen zijn
en alleen maar als mijn lief op mij zou wachten
en ik weer zacht haar hart kon horen slaan
zoals zij naast mij neer lag in de nachten
alleen dan zou ik huiswaarts gaan
een vreemd gezicht weerspiegelt in het water
waar een vreemde stem geen woord spreekt van verdriet
herken ik evenmin de echo van mijn voetstap
en herinner mij de klank van mijn naam niet
en alleen maar als mijn lief op mij zou wachten
en ik weer zacht haar hart kon horen slaan
zoals zij naast mij neer lag in de nachten
alleen dan zou ik huiswaarts gaan
er is schoonheid in het zilverstromend water
in de gouden stralen van de morgenstond
maar niets ter wereld heeft mij ooit meer bewogen
dan de schoonheid die ik in haar ogen vond
en alleen maar als mijn lief op mij zou wachten
en ik weer zacht haar hart kon horen slaan
zoals zij naast mij neer lag in de nachten
alleen dan zou ik huiswaarts gaan
ja alleen maar als zij daar op mij zou wachten
en ik weer zacht haar hart kon horen slaan
zoals zij naast mij neer lag in de nachten
alleen dan zou ik weer huiswaarts gaan
Op een nacht hoorde ik in een spontane live uitzending op de radio het nummer ‘Tomorrow’s A Long Time’ van Bob Dylan, gespeeld door de Prodigal Sons, de band van Erwin Nijhoff, jawel, de latere winnaar van The Voice Senior. Ik was diep onder de indruk en vanaf dat moment ben ik het nummer zelf ook gaan zingen. En zo staat het op de verzamelbox van de CCC, een live opname uit 2003.
(Opgenomen in Schiedam, 25 maart 2003, techniek Pieter Groenveld, met: Huib Schreurs, mondharmonica; Joost Belinfante, mandoline; Jaap van Beusekom, dobro; Ernst Jansz ak.gitaar en zang)
Toen ik in oktober 2004 gevraagd werd een nummer te zingen op een Dylan-avond in de Melkweg, Amsterdam, stelde ik dus dit lied voor. Nee, werd mij te verstaan gegeven, Alex Roeka zingt het al en hij was eerder. Na veel gesteggel over en weer, besloot ik het nummer toch te zingen, in het Nederlands. En zo kwam mijn eerste Dylan-vertaling tot stand.