verschenen op
De overkant 2001/2009
Mooie schoenen
ik ben van huis gegaan als kind
met een koffer vol met kleren
want, regenbui noch tegenwind,
dacht ik, zullen mij deren
maar dat een jas geen beschutting biedt
tegen vlagen van verdriet
dat wist ik niet
en als je eenmaal bent geraakt
heb je voor altijd pijn
omdat wat eenmaal was
nooit meer
nooit meer
nooit meer zo zal zijn
ik heb gelachen en gehuild
gesjouwd in vuil en bloed
mijn koffer op een dag geruild
voor een veel schoner goed
want als vriendschap beschutting biedt
tegen vlagen van verdriet
wil ik iets anders niet
want als je eenmaal bent geraakt
heb je voor altijd pijn
als dat wat eenmaal was
nooit meer
nooit meer
nooit meer zo zal zijn
en al heb je mooie schoenen
die je naar de zege dragen
ook grote kampioenen
worden uit het veld geslagen
en als je eenmaal bent geraakt
heb je voor altijd pijn
als dat wat eenmaal was
nooit meer
nooit meer
nooit meer zo zal zijn
Het meest recente nummer op ‘De Overkant’, toegevoegd in 2001. Het enige nummer waarop de bas niet gespeeld wordt door Peter van Straten, maar door Jan Hendriks. Geschreven als titelsong voor de film ‘De Zwarte Meteoor’, naar het prachtige boek van Tom Egberts over de eerste zwarte voetballer die, eind vijftiger jaren, in Nederland verzeild raakte: Steve Mokone. Het lied kon opgenomen worden in de cyclus van het album, omdat het m.i. een andere kijk geeft op de ik-figuur die alles wat vertrouwd en ook geliefd is achterlaat voor een reis die een leven lang zou duren. Op die reis zal hij aanvankelijk alles verliezen wat hem lief is en steeds verder afdwalen van zijn oorsprong. Stond in de eerste versie van het album mijn eigen vader model in de eerste liedjes, door ‘Mooie schoenen’ deed ik dat ineens zelf. Ik ben van huis gegaan. Was Tessa in de eerste versie Titi geweest, de eerste geliefde van mijn vader in zijn Nederlands-Indie, die hij achter liet toen hij naar Nederland vertrok, nu werd zij weer zichzelf, al heeft zij nooit in die gedaante en met die naam bestaan. En zo ook zijn Steve Mokone, mijn vader en ik een en dezelfde personage geworden, ooit vertrokken en ver van huis. Het was mij wonderlijk te moede, toen ik op de première van de film een oude man, leunend op zijn stok, het podium zag beklimmen en het was Tom Egberts zelf die hem aan het publiek voorstelde: ‘Dames en heren: Steve Mokone’.
Van het nummer is een clip gemaakt met beelden uit de film. Deze clip staat op de single die in 2000 werd uitgebracht en is hier te zien.