verschenen op
   
De overkant 1999/2009/Gideons droom 2013

Een ogenblik in de wind

als boven het vlakke land
de torenklokken slaan
in het oosten woedt er brand
alle doden tellen wij
hoe moet ik dan bestaan
maar in mijn armen lag jij
en in het westen de zee

een ogenblik in de wind
hebben wij gelopen
een ogenblik in de wind

waar de westenwind woont
en de bakens staan
waste jij mijn handen schoon
dansten kinderen op het strand
schreven wij in zoete waan
onze namen in het zand
en op kwam de zee

een ogenblik in de wind
hebben wij gelopen
een ogenblik in de wind

zo denk ik aan jou
leg mij neer in de nacht
en in leegte en kou
is jouw mantel voor mij
mijn liefste zo zacht

een ogenblik in de wind
hebben wij gelopen
een ogenblik in de wind

Vaak ontleen ik de titel van een lied aan een boek. Eerder in deze liedcyclus was dat het geval met ‘Een dagje aan het strand’, een ontroerende novelle van Heere Heeresma over een gescheiden vader die met zijn dochtertje een dagje naar het strand gaat. ‘Een ogenblik in de wind’ is een boek van de Zuid-Afrikaanse schrijver André Brink en misschien wel het mooiste boek dat ik ooit heb gelezen. Ik heb mij geïdentificeerd met de hoofdpersoon en met zijn liefde voor de tengere blanke vrouw, waarin ik mijn liefde herkende voor de vrouw die later de moeder van mijn kinderen zou worden.

Een andere inspiratiebron waren enkele regels van de beeldschone uitvoering van ‘La Bamba’ van Harry Belafonte, die ik kreeg van mijn eerste geliefde, Molly Mackenzie.

On the sand you did write
I will always love you
Then the sand blew away
And your love did too

Men herkent gemakkelijk mijn daarop geïnspireerde versregels. Ik heb ze in een ander kader geplaatst, van oorlog en schuld, van leven en dood.
Mijn vrienden Huib Schreurs en Jan Hendriks spelen samen de melodie.